հավասար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւասար

վանկեր՝ հա•վա•սար 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *hāvasār. հմմտ. պարթևերեն hāv(a)sār:

Ածական, մակբայ[խմբագրել]

  1. միևնույն չափի՝ քանակի՝ ծավալի ◆ Ընկան քաջեր, անթիվ քաջեր, բերդի գլխին հավասար: Հովհաննես Թումանյան
  2. միևնույն որակի, միևնույն կարգի, միատեսակ ◆ Սարն ամենքիս է հավասար: Հովհաննես Թումանյան
  3. միանման, անփոփոխ ◆ Հավասար քայլով չափում էր ճամփան այն քարավանը ոլոր ու մոլոր։ (Ավետիք Իսահակյան)
  4. հարթ, տափարակ
  5. կոկ, ոչ խորդուբորդ
  6. խտրություն չճանաչող՝ չթույլատրող՝ չդնող, անխտիր
  7. ընդհանուրին վերաբերող՝ հատուկ, ընդհանուր, բոլորի
  8. միևնույն ռիթմով՝ չափով, համաչափ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. համահավասար, զուգահավասար, նույնչափ, հավասարաչափ, միաչափ, հավասարակից, նույնքան, նույնաքանակ, հավասարակշիռ, միակշիտ, բարեբար (գվռ․)
  2. միատեսակ, միանման, նույննանման, համանման, զուգանման, զուգադաս, զուգական, հավասարակարգ, (հին) հանգետ, հանգիտավոր, հանգիտամետ
  3. տե՛ս հարթ
  4. տե՛ս անխտիր
  5. տե՛ս միապաղաղ
  6. տե՛ս միաչափ
  7. տե՛ս հավասարապես

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. հավասար աչքով նայել (մտիկ անել) - բոլորին նույն ձևով վերաբերվել ◆ Էն եմ ուզում, որ ամեն մարդի էլ հավասար աչքով մտիկ անես, մեկին ավար չանես, մյուսին խավար։ Հովհաննես Թումանյան
  2. հողին (գետնին) հավասար դարձնել՝ անել
    1. ավերել, հիմնահատակ անել ◆ Նորից քաղաքներն հնամյա դարձրին հողին հավասար: Եղիշե Չարենց
    2. հաղթել, գետին գլորել ◆ Ով կանի նրան գետնին հավասար, թե չլինին կինն ու գինին։ Հովհաննես Թումանյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]