հավատ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւատ

վանկեր՝ հա•վատ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. խոտանասակերեն hot «կարողանալ, ի վիճակի լինել» (<*fra-vat-), սողդերեն awat «հավատ»։ Ջահուկյանը նախապես ենթադրել է բնիկ հնդեվրոպական ծագում՝ *hau-՝ *au- «զգալ, հասկանալ» արմատից, բայց հետո հանգում է իրանական ծագման վարկածին։

Գոյական

  1. հաստատուն համոզմունք, անխախտ վստահություն որևէ բանի նկատմամբ
  2. աստծու գոյությունն իբրև ճշմարտություն ընդունելը, որևէ գերբնական բանի իրական գոյության համոզմունքը
  3. (կրոն․) կրոնական դավանանք, հավատի առարկան, հավատալիք
  4. (փխբ․) հավատի առարկա, անձ՝ առարկա՝ երևույթ են որին անվերապահորեն ընծայում են ողջ հավատն ու հույսը ◆ Իմ հայրենիքն իմ հավատն է։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. համոզմունք, վստահություն, հույս, հավատք
  2. տե՛ս դավանանք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. հավատ ընծայել - հավատալ
  2. հավատ ու օրենք չունենալ
    1. անկրոն լինել, որևէ կրոնի հետևորդ չլինել
    2. (փխբ․) անօրեն՝ անգութլինել
  3. հավատ կամ հավատալը չգալ - հավատալի չգտնել, ճկարողանալ հավատալ
  4. հավատս վկա, ու իմ հավատը - իր հավատով երդվելու բանաձևեր
  5. հավատի դավանություն, տե՛ս դավանություն
  6. հավատի գալ (կրոն․)
    1. տվյալ հավատին՝ դավանանքին հետևել
    2. (փխբ․) մեղմանալ, ներողամիտ դառնալ, զիջել
  7. հավատո հանգանակ (հնց․) - հավատանք

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։