հենարան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յենարան

վանկեր՝ հե•նա•րան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. հենվելու տեղ՝ հարմարանք (առարկա կամ նրա մի մասը)
  2. զանազան բաների ծանրությունն իր վրա կրող և հենման հիմք հանդիսացող խարիսխ՝ սյուն՝ նեցուկ են
  3. (ատղձ․) փայտեղենի մշակման ժամանակ շարժումը սահմանափակելու սարք (օր. սանրիկը հյուսնական դազգավի կափարիչի վրա)
  4. (տեխ․) նույնն է՝ կոճակ
  5. տե՛ս նեցուկ
  6. տե՛ս հենակետ
  7. (փխբ․) ուժ՝ հանգամանք՝ պայման, որին կարելի է հենվել
  8. (փխբ․) անձ, որի օգնությանն ապավինում են
  9. (խոհր․) մետաղից, այլ նյութերից տարբեր ձևերի, չափերի հարմարանք, խոհանոցում և այլն վրան կաթսաների և այլն տեղադրելու

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. հենակետ, հաստսյուն, հեցակետ
  2. հենասյուն, կանգանակ, նեցուկ, կամրջակալ
  3. տե՛ս կոճղակ
  4. (փխբ․) ապավեն, հենակ, հենասյուն
  5. (լեզվբ․) տե՛ս հավելված
  6. (երաժշտ․) տե՛ս լարակալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Լ․ Մուղնեցյան, Մասնագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Գյումրի, «Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարանի տպագրություն», 2007 — 268 էջ։
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։