հպարտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հպարտութիւն

վանկեր՝ հ(ը)•պար•տութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. իր արժանիքների գիտակցությունը, իր արժվանապատվության զգացումը
  2. հաջողության՝ որևէ բանի մեջ ունեցած գերազանցության զգացումի բավականությունը, պարծանք
  3. հպարտանալու անձը կամ առարկան, նա, որով մեկը հպարտանում է
  4. (հնց․) գոռոզություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. վեհություն, վեսություն, վսեմություն, սեգություն, արժանապատվություն
  2. պարծանք, պանծանք
  3. տե՛ս գոռոզություն, մեծամտություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

* Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի,  Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։