ներել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ներել

վանկեր՝ նե•րել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

«Դիմանալ» իմաստով լավ զուգահեռ ունի լատիներեն nero «դիմացկուն, ուժեղ» բառի մեջ, որ գալիս է հնդեվրոպական *ner- «կենսաուժ, առնական, ուժեղ» արմատից։ Այսպիսով, թերևս ներ-ը գալիս է հնդեվրոպական այդ արմատից (հմմտ. նաև հին սլավոներեն nraw «բարք»։

Բայ

  1. հանցանքի թողություն տալ, հանցանքը մոռանալ, վրայից վերցնել, հանել, հանցանքի պատասխանատվությունից, պատժից ազատել ◆ Թագավորը մեծահոգորեն ներեց իր թշնամիներին։ (Սաադի)
  2. սխալը, զանցանքը չդատապարտել, սխալի զանցանքի համար չպատժել ◆ Նա այնքան քինոտ էր, որ մինչև կյանքի վերջն էլ չներեց ընկերոջ հասցրած մի թոքր վիրավորումը և խռով մնաց
  3. ներողամտորփն վերաբերվել, ներողամիտ լինել ◆ Ներիր ինձ, ես չէի կամենում քեզ վիրավորել Սերո Խանզադյան
  4. (հնց․) պարտքը զիջել, չեղյալ համարել ◆ Նա իմ բոլոր պարտքերը ներեց Ստեփան Մալխասյանց
  5. հնարավորություն ընձեռնել, թույլատրել հնարավորություն տալ ◆ Այս ստեղծագործության վրա նա աշխատում է ընդհատումներով, երբ ներում է ժամանակը Վահագն Դավթյան
  6. (փխբ․) հանդուրժել, տանել ◆ Մեծությանը չեն ների փոքրածիններն անհանճար։ Հովհաննես Շիրազ
  7. հրամայական եղանակ՝ ների՛ր, ներեցե՛ք
    1. մեկին դիմելու քաղաքավարական ձև
    2. մեկի ասածը հերքելու կամ ժխտելու քաղաքավարական եղանակ ◆ Ներեցեք, ես այդ թույլ չեմ տա ոչ ոքի (Նար-Դոս)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. քավել, թողություն տալ, թողություն շնորհել, ներում շնորհել
  2. թողնել, արձակել, արտոնել, շնորհել, խնայել, բաշխել (բրբ․)
  3. հանդուրժել, տանել, թույլատրել
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]