շուք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃukʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շուք
վանկեր՝ շուք
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛uoko-` *k՛eu- «լուսավորել, լուսավոր» արմատից, որից կազմվել է նաև *k՛euk- հիմքը. հմմտ. հին հնդկերեն scati- «լուսավորում է, փայլում է, վառվում է», çukra, çukla «լուսավոր, սպիտակ, մաքուր»։
շուք1[խմբագրել]
Գոյական
- շքեղություն, պերճություն
- փարթամություն, ճոխություն
- վսեմություն, վեհություն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- (նորբ․) շքեղություն, հանդիսավորություն, պերճություն, պերճաշքույթ, փայլ
- տե՛ս ճողսւթյուն
- վեհություն,
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
շուք2[խմբագրել]
Գոյական
- նույնն է՝ շվաք
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։