ոճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ոճ

վանկեր՝ ոճ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

  • Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *odgio-` *od(e)g(u)o- «ծղոտ, ցողուն» հիմքից. հմմտ. հին հնդկերեն adga- «ցողուն»։

հուն. stylos-ից` մետաղյա կամ ոսկրե ձողիկ, որով հնում գրում էին մոմապատ տախտակների վրա

  • լատ. stylus <հուն. stylos

Գոյական


  1. որոշակի ժամանակաշրջանի և ուղղության կամ արվեստագետի անհատական ստեղծագործական հնարանքների բնորոշ հատկանիշների ամբողջությունը ◆ Սովետահայ ճարտարապետության ոճ: Ռոմանտիկական ոճ: Հին հայկական ճարտարապետական ոճ:
  2. առանձին գրական ստեղծագործության կամ որևէ առանձին հեղինակի՝ ուղղության ևն ոճաբանական հնարանքների յուրահատկությունների ամբողջությունը, խոսքի կառուցման ու բառերի գործածության յուրահատկությունների ամբողջությունը ◆ Ավետիք Իսահակյանի լեզուն ու ոճը:
  3. ընղհանուր առմամբ՝ խոսքի կառուցման, շարահյուսական, քերականական ու բառագործածության ընդհանրական նորմաների ամբողջությունը ◆ Ոճը հարթել՝ ուղղել՝ գեղեցկացնել։
  4. որևէ բան իրագործելու՝ կատարելու յուրահատուկ եղանակների՝ ձևերի ամբողջությունը ◆ Ազատ ոճի մրցումներ։
  5. գործելակերպ, գործելու՝ աշխատելու որոշակի մեթոդ՝ վարք՝ վարքագի ◆ Աշխատանքի լենինյան ոճ:
  6. շարժուձևերի՝ խոսելու՝ հագնվելու ևն յուրահատուկ անհատական եղանակ
  7. (լեզվաբանություն) լեզվի տարբերակված այլատեսակություններից յուրաքանչյուրը, որոնցից ամեն մեկը բնորոշվում է իրեն հատուկ բառերով, դարձվածաբանությամբ, յուրահատուկ արտահայտություններով ու տերմինաբանությամբ և գործածվում է որոշակի հաղորդակցական ոլորտում (գեղարվեստական գրականություն, գիտական-տեխնիկական գրականություն, տարածական տարբերակումներ ու բարբառներ և այլն)։
  8. տե՛ս դարձվածք
  9. նույնն է՝ առանձնահատուկ արտահայտություն
  10. (ոճբ․) լեզվական համակարգի պատմականորեն ձևավորված շերտ, տարբերակ, որն ունի որոշակի բառապաշար, արտահայտչամիջոցներ, խոսքի կառուցման հնարանքներ և կապված է հանրային կյանքի այս կամ այն բնագավառի հետ
  11. տե՛ս գործառական ոճեր
  12. լեզվական միջոցների օգտագործման և խոսքի արտահայտչական յուրօրինակությունը, որ պայմանավորված է խոսքի նպատակադրմանբ և խոսքի (գրողի) անհատական հակումով

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. գրելաոճ, գրելակերպ, գրելաձև
  2. խոսելակերպ, խոսելաձև
  3. տե՛ս կերպ
  4. տե՛ս շարժուձև
  5. տե՛ս դարձվածք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։
  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։