պահլավերեն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պահլաւերէն

վանկեր՝ պահ•լա•վե•րեն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. սասանյաների և պարթևների դարաշրջանի պարսից գրական լեզուն, որ կոչվում է նաև միջին պարսկերեն

Ածական

  1. պահլավական լեզվով
  2. (լեզվբ․) այն անունով կոչվում է միջին պարսկերենը, որն ունի երկու ստորաբաժանում՝ հին պահլավերն կամ արշակունյան պարթևական պահլավերեն (մ. թ. ա. 250թ. մինչև մ. թ. ա., կոչվում է պարթևերեն), որը խոսվել է պարթև պարսկաստանի հյուսիս-արևպտյան մասում (հայերենը այս շրջանից ունի մեծ թվով փոխառություններ) և նոր պահլավերեն կամ ասանյան պահլավերեն (մ. թ. ա. 226. մինչև 642թ), որը խոսվել է սասանյան սինաստիայի դարաշրջանում պահլավերենը ավանդված է մի շարք արձանագրություններով և գրքերով

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։