պատահական

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պա•տա•հա•կան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. պատահաբար տեղի ունեցած, ոչ օրինաչափ, ոչ իրերի (դեպքերի ևն) բնականոն ընթացքից բխող ◆ պատահական մահ։
  2. ոչ կանխատեսված՝ ոչ նախամտածված կերպով եղած՝ տեղի ունեցած ◆ Պատահական մի արարք էր, որ պետք է ներել։
  3. անսպասելիորեն մի տեղ հայտնված՝ ընկերացած՝ միացած ◆ Ճանապարհի երկրորդ կեսը նա գնաց մի պատահական ուղեկցի հետ։
  4. դեպքից դեպք երբեմն դիպվածից դիպված եղող՝ հայտնվող ◆ Պատահական վաստակ՝ աշխատանք։
  5. առանց բավարար հիմքերի՝ պատճառների ծագած (ծագող)՝ բխած (բխող) ◆ Դուք պարսավում եք իմ ուղղությունը, իսկ ո՜վ է ձեզ ասել, որ նա իմ մեջ պատահական է, որ նա չի բխում հենց այն ժողովրդական ոգուց, որի անունից դուք խոսում եք։ ԻՏ
  6. որևէ պաշտոնում՝ աշխատանքում՝ բնագավառում ոչ իրավամբ հայտնված ◆ Բոլորը նրան համարում էին մի պատահական մարդ կոլտնտեսության նախագահի պաշտոնում։
  7. (փիլ․) պատահականության վրա հիմնված

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. դիպվածական, անսպասելի, հանկարծակի, անսպասելի, ուրտածուրիկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]