պարոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարոն

վանկեր՝ պա•րոն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն՝ հին ֆրանսերեն baron:

Գոյական

  1. (հնց․) տեր, մեծավոր ◆ աստված այդպես է բաժանել, լավ հողերը և դաշտերը տվել է պարոններին, անտառներն` արջսրին, իսկ մեզ …: (Ակսել Բակունց)
  2. (պատմ․) հայոց պատմության կիլիկյան շրջանում մտած ազնվական կալվածատիրոջ տիտղոս, բարոն
  3. (հնց․) հարգական տիտղոս, որ դրվում է անվան կամ ազգանվան առաջ, կամ մեկին դիմելու ձև ◆ հե'յ պարոններ, ականջ արեք թափառական աշուղիս։ Հովհաննես Թումանյան ◆ ներս մտնող պարոնները նայում էին թափառական աշուղիս։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ աղջիկ պարոնը բարկացած տուն գնաց։ Հովհաննես Թումանյան
  4. տղամարդու դիմելու հարգական բառ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բարոն, իշխան
  2. տեր, պարոնտեր (հզվդ․)
  3. տիար, միստր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. աղջիկ պարոն - տիրուհի

Աղբյուրներ[խմբագրել]