պտեղ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [ptɛʁ]

վանկեր՝ պ(ը)•տեղ 

1. Սեբաստիա, Խոտուրջուր, Մուշ, Կեսարիա, Դերսիմ, Վան՝ մատի ծայրի փափուկ մասը, պճեղ
2. շատ քիչ, մի պտղունց
3. Խոտուրջուր՝ ձեռագիր, գիր ◆ Ձեր տղեն լավ պտեղ ունի։ (Յուշամատեան Խոտորջրի)
4. Սեբաստիա՝ սուրբ հաղորդություն, որը քահանան տալիս է պտեղի ծայրով
5. Սեբաստիա՝ ցուցամատի և բթամատի մեջտեղը, որտեղից անցնում է բուրդը, որը պիտի մանվի ◆ Պտեղտ բարակ թող տուր, օր թելը բարակ էլլե։ (Կարապետ Գաբիկյան)
6. Սեբաստիա՝ երկու ջրաղացաքարերի (տակի և վրայի) եզերրից սկսած 10-15 սմ-ի վրա իրար շփելու գոգավորված տեղը
7. Սեբաստիա՝ խաղողի պտուղը
8. Վան, Պապեն՝ ծառի ցցվածք
9. Վան, Պապեն՝ սայլի անիվները ամրացնող մաս
10. Վան՝ ոտքի բթամատի ծայրը
11. Վան՝ կճղակ
12. Վան՝ փոքրիկ ցից, որ ամրացված է գութանի խարազանի վերի ծայրին, որի վրա ամոլվարը հենվում է ոտքով
13. Վան, Շատախ՝ վեգի ոռքի կողմը

Հոմանիշներ

1. տե՛ս խոդ
2. տե՛ս պտղունց
3. տե՛ս հաղորդություն

Արտահայտություններ

1. քահաննու պտեղին չհասնիմ Սեբաստիա՝ - (երդում) սուրբ հաղորդության արժանի չլինեմ, եթե ...

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։