ստոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [stɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ստոր
վանկեր՝ (ը)ս•տոր
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *postor-` *post- «անմիջապես հետո» արմատից. հմմտ. լատիներեն posterus «հետագա», հունարեն όστερος «վերջին»։
Ածական
- անազնիվ, վատոգի, ցած (մարդու մասին)
- անարգ, անպատիվ, անպատվաբեր ◆ Ստոր գործ՝ արարք։
- ստորին, ցածր, ոչ բարձր, ոչ պատասխանատու (պաշտոնի՝ դիրքի՝ աստիճանի մասին)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- անազնիվ, նվաստ, ցածոգի, վատոգի, խարդախ, վատ, կեղտոտ, գեշ (արևմտհ․), սինլքոր, անսուրբ, անպիտան, ցած, չնչին, դժոխքի շուն (փխբ․), չեկայի շուն (ժղ․)
- անարգ, անպատիվ, անպատվաբեր, վարնոց, ստորին, վայիս (հզվդ․)
- ստորին, ցածր, վար, տակ (ժղ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
| |
ստոր2[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- նույնն Է՝ ստորակետ
- (պատմ․) տևողության նշան հայկական խազային համակարգի մեջ, որ հավասար Է կես կետի
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս ստորակետ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։