վանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Տաթևի վանք

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վանք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

<հուն. monasterion-մենակյացի խուց

Գոյական

  1. վանականների ու վանականուհիների կրոնական համայնք, որ ներկայացնում է եկեղեցական-տնտեսական կազմակերպություն և ունի իր կալվածքներն ու կապիտալը
  2. այդ համայնքի անդամների ամբողջրությունը
  3. այդ համայնքին պատկանող եկեղեցին, բնակելի ու տնտեսական շենքերը և տիրույթները

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (կրոն․) մենաստան, անապատ, աբեղարան, աբեղանոց, եղբայրանոց, աբբրայարան (կաթոլիկ), միայնանոց, մենարան, միանձնանոց, պարկեշտանոց, կրոնաստան, կրոնավորանոց, կրոնավորաստան, կրոնարան, վանատուն, սև քար (գվռ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. վանքը դնել՝ ուղարկել - միայնակյաց՝ վանական դարձնել
  2. վանքի հաց ուտել (ժղ․) - հիմարանալ
  3. վանքի ոչխար (ժղ․) - անհանգիստ բնավորությամբ մարդ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Վանք: