քարքարուտ
Հայերեն
Գոյական
Արտասանություն
ՄՀԱ: []
- ՄՀԱ՝ [kʰɑɾkʰɑˈɾut]
վանկեր՝ քար•քա•րուտ
- քարքարոտ տեղ
- տե՛ս քարքարոտ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
քարոտ, քարուտ, քարաշատ, ժայռոտ, դերբուկ, սալուտ, վիմուտ, վիմաղառն, կաշկառոտ (հզվդ․), կաշկառուտ, ժեռոտ (բրբ․), ժեռուտ, վրգուտ, քառքռա, քարուքռա, քարուքռեք, քարքրուկ, քարկուռ, քռա, քրջոտ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Թարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։