assertive

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. հաստատական, հաստատակամ, պնդող

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]