betray

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

Բայ[խմբագրել]

betray ‎(third-person singular simple present betrays, present participle betraying, simple past and past participle betrayed)

  1. դավաճանել, մատնել
  2. հայտնել
  3. խաբել
  4. գայթակղեցնել (կնոջը)

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]