disuse

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. դադարել գործադրելուց, անգործածություն

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]