sufficiency

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. բավականաչափ՝ բավարար լինելը, բավարար քանակություն

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]