topping

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. վերին մաս, գլուխ, գագաթ, գերազանցող, ականավոր, նշանավոր, մեծամիտ

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]