ultimate

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. ամենահեռու, սահմանային, առավելագույն, ծայրահեղ, նախնական, հիմնական

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]