սայթաքուն ած

Հայերեն

վանկեր՝ սայ•թա•քուն

Ստուգաբանություն

լպրծուն, սայթաքելու մակերես ունեցող, այնպիսին, որի վրա դժվար է առանց սահելու կանգնել կամ քայլել, սահուն ◆ Սայթաքուն սառույց՝ մայթ
այնպիսին, որ դժվարությամբ է իր տեղում մնում, սահող, սայթաքելու հատկություն ունեցող ◆ Սայթաքուն ավազ՝ ձյունակույտ
(փխբ․) անհուսալի, անապահով, անապահով, անվստահելի, վատ՝ անցանկալի՝ անախորժ հետևանքներով հղի ◆ Սայթաքուն ուղի՝ ճանապարհ՝ ձեռնարկություն
(փխբ․) երկիմաստ, կասկածելի ◆ Վասակը սայթաքուն խոսք ասաց պարսիկ զորաբանակի շարժման նպատակավայրի մասին Դերենիկ Դեմիրճյան
(փխբ․) դժվարություններով ու անորոշություններով լի, այնպիսին, որ պահանջում է մեծ զգուշություն և հմտություն ◆ Սայթաքուն ասպարեզ

գայթուն, գայթոտ, սահուն, լպրծուն, դյուրասահ, սահական, սահիկ, սահլիկ, լպրծոտ, լպրծուտ, (հզվդ․) սայթաք, լպիրծ, ոտնառ, (գվռ․)՝ լպստուն, լպզտուն, սպլտուն, սպլխուն, սլլան, սլկուն, սոթլիկ, սոթվտան, սրկհուկի, պլստան
տե՛ս անհուսալի, անապահով