Կաղապար:Օրվա բառ/Դեկտեմբերի 18, 2015 թ.

Վիքիբառարան-ից


կարկաչ գո

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կարկաչ

վանկեր՝ կար•կաչ 

Ստուգաբանություն

Բնաձայնական կազմություն, որի հիմքերը, թերևս, հասնում են հնդեվրոպական շրջանը՝ *geu- արմատից բխող կազմությունները. հմմտ. հին հնդկերեն garjati, անգլերեն cracian:

Գոյական

  1. հոսող փոքր ջրի ձայն, կարկաչյուն, խոխոջ ◆ Հեզիկ կարկաչով վազում են ալիք, Փարում, փայփայում ափերը կանաչ: Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Ակա՞նջ ես դրել, թե ոնց է երգում Առվակի կարկաչն անտառի խորքում: Հովհաննես Թումանյան
  2. (փխբ․) թռչունների երգ, ճռվողյուն
  3. (փխբ․) ծիծաղի ձայն, քրքիջ ◆ Լսվում էր անհոգ ծիծաղի զվարթ կարկաչը: (Ավետիք Իսահակյան)
  4. (փխբ․) աստղերի ցոլք, աստղերի փայլփլելը, պլպլալը
  5. զրնգուն ձայն, ղողանջ ◆ Անտես զանգերի կարկաչն եմ լսում: (Վահան Տերյան)

Հոմանիշներ

  1. խոխոջ, խոխոջյուն, կարկաչյուն, կարկաչաձայն, կարկաչանք, քչքչոց, քչքչյուն, գլգլոց, գլգլյուն
  2. ճռվողյուն, ճռվողում, ճռվող, դայլայլ, դայլայլիկ, գեղգեղ, գեղգեղանք, գեղգեղյուն, ծլվլոց, ծվծվոց, ճլվլոց, ճկճկոց, ճիճռունք (հնց․), վճիռն (ծիծեռնակի), (գվռ․)՝ ճվճվուք, ճվճվուն, ճռվռոց, ճվճվոց, ճվճվուկ, ճվլտոց, ճլվլտոց, ծլվլուն, ճլվլ, ծիվ-ծիվ, ճիվ-ճիվ
  3. ծիծաղ, խնդուք (արևմտհ․), ժպիտ, քրքիջ, քրքջոց, քռքռոց, հռհռոց, կչկչոց, կարկաչանք, քահ-քահ, փխկոց, փխփխկոց, փռթկոց, (հնց․)՝ խախանք, խնծիղ, խնծիղք, շխկարա (գվռ․)
  4. կչկչոց, կչրտոց, կվկվոց, կրկչոց, կրկրոց, կղկղոց, գռթռթոց, գռթոց, կթղոց, կռթկռթոց

շարունակել․․․