Կաղապար:Օրվա բառ/Դեկտեմբերի 7, 2016 թ.
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցնծալ
վանկեր՝ ց(ը)ն•ծալ
Ստուգաբանություն
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *skendio-` *skend(h)- «խնդալ» արմատից, եթե առանց *s-ի ձևից է ծագում *khend > հայերեն խինդ ձևը։
Բայ
- սաստիկ ուրախանալ, բերկրել ◆ Ցնծա՛, բյուր վիշապ Հայաստան աշխարհ, Փրկության արև Վահագնիդ տեսար: Հովհաննես Հովհաննիսյան
- ուրախությունից խայտալ՝ թռչկոտել, ճխալ, զվարճանալ ◆ Կինս աշխույժ սազ էր ածում, ես էլ անհոգ խընդում, ցընծում: Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) գեղեցիկ՝ զվարթացուցիչ տեսք ունենալ, խնդություն արտահայտել՝ պարունակել
- (փխբ․) պայծառ լինել, պայծառ ու գեղեցիկ լինելով ուրախություն սփռել՝ տարածել
- (փխբ․) փող տալ կամավոր կամ ակամա, կաշառք տալ, պարտքը վճարել և այլն ◆ Ասպետացուն եթե հարուստ և առատաձեռն է, ձայն չհաներ և կհավանե պահանջված գումարը ցնծալու: «Երևանյան օրեր»
- (փխբ․) (հրամայական եղանակ՝ ցնծա՜, ցնծացե՜ք՝) գործածվում է որպես եղանակավորող բառ՝ ուրախացի՜ր, ուրախացե՜ք նշանակությամբ (առավելապես՝ ծաղրական, հեգնական երանգով)