 տալ բայ

Հայերեն

ՄՀԱ՝ [ɔɾvɑ bɑr/mɑjisi 16, 2015 tʰ.]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տալ

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *de-`, *dō-, *d- «տալ» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն dā, dámi, հունարեն δίδωμι «տալիս եմ», լատիներեն dare, հին պրուսերեն dāt «տալ»:

Բայ

մի բան մեկին հանձնել, իր մոտ գտնված՝ եղած իր ունեցած որևէ բանը մեկին փոխանցել՝ հանձնել ◆ Գիրքը տվի քեզ:
մեկին թողնել՝ հանձնել, մեկի ձեռքը գցել՝ մատնել ◆ Հայոց աշխարհը չենք տա բռնավորին: Դերենիկ Դեմիրճյան
տրամադրել, մեկի՝ մի բանի տրամադրության տակ դնել ◆ Իմ քաջերից կտամ քեզ մի գունդ: (Մուրացան)
հայտնել, իրազեկ դարձնել ◆ Լուր՝ տեղեկություն տալ:
խնդիր լուծելիս՝ առաջարկել մի քանակ՝ մեծություն՝ տվյալ, որի հիման վրա գործողությունը պետք է կատարվի:
վճարել ◆ Տասը ճագար էլ սանձի ճամար կտամ (Ղազարոս Աղայան)
նվիրել, ընծայել, պարգևել ◆ Բոլորը տամ ու նվերեմ, ինձ ո՛չ մի հուր թող չմնա: Եղիշե Չարենց
շնորհել, արժանացնել, պարգևատրել ◆ Կոչում՝ շքանշան՝ պատվոգիր տալ:
մուծել ◆ Անդամավճարը՝ լույսի վարձը՝ հարկը տալ:
հանձնարարել, պատվիրել ◆ Առաջադրանք՝ հանձնարարություն տալ:
սահմանել, նախանշել, նախատեսել ◆ Նոր պլան և նորմաներ են տվել:
օժտել մի բանով, տեսք՝ ձև՝ հատկություն՝ իմաստ հաղորդել ◆ Լորագետը... ձորին շողք ու շուք է տալիս, ջրաղացին երգ ու կորով: Համո Սահյան
արվածել, զարկել, խփել (ձեռքով՝ զենքով և այլնով) (ժղ․) ◆ Էնպես կտամ, որ մորդ հարսանիքը միտդ կգա:

շարունակել․․․