 լույս գո

Հայերեն

ՄՀԱ՝ [lujs]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լոյս

վանկեր՝ լույս

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական *leuk՛o- `*leuk՛- «լուսավորել, լուսավոր» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն roká «լույս», հունարեն λευκος «լուսավոր, փայլուն, սպիտակ», լատիներեն lūx «լույս», կիմրերեն llug «փայլ», ռուսերեն луч «ճառագայթ», թոխարերեն luk, խեթերեն luk(k) «լուսավոր»:

Գոյական

որևէ մարմնի արձակաց ճառագայթային էներգիան, որ ընկալվում է աչքով և տեսանելի դարձնում շրջապատող աշխարհը ◆ Արեգակի՝ լուսնի՝ խարույկի լույս:
ցերեկվա որևէ պահին հատուկ՝ բնորոշ լուսավորությունը ◆ Կեսօրվա վառ աչքեր խտղտացնող լույսը շշմեցրեց նրան:
լուսաբաց, արևածագ, լուսանալու ժամանակը ◆ Վեր կացեք, արդեն լույս է:
ցերեկ, օրվա լուսավոր ժամանակը ◆ Լույսով աշխատում ես բավական չէ, գիշերն էլ չես քնում:
լույսի աղբյուր, լուսավորության հարմարանք տներում ու փողոցներում ◆ Փողոցի լույսերը վառվեցին:
լուսավորություն, լուսային էներգիա ◆ Լույսի փողը մուծիր ժամանակին:
տեսողական կարողություն, տեսողություն ◆ Աչքի լույսը խավարել է:
լուսավորության թափանցելու տեղը ◆ Լույսի առջև մի կանգնիր, մութ ես անում:

շարունակել․․․