Կաղապար:Օրվա բառ/Նոյեմբերի 25, 2016 թ.
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ թագաւորութիւն
վանկեր՝ թա•գա•վո•րութ•յուն
Կազմություն
Արմատ՝ թագավոր, վերջածանց՝ -ություն:
Գոյական
- միապետական պետություն, որ կառավարում է թագավորը ◆ Շուտով երկու եղբայրներն էլ վախճանվեցան առանց տեսնելու իրենց թագավորության կործանումը։ (Րաֆֆի) ◆ Նա ոչնչացրեց թագավորությունը, ոչնչացնում է և նախարարությունը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- որևը թագավորի իշխելը, թագավորելը, թագավորի գործունեությունը ◆ Դու միայն մի պարտք ունես կատարելու, այն է՝ քո արժանավոր թագավորությամբ մոռացնել տալ հայ ժողովրդին Աշոտ Երկաթի անունը։ (Մուրացան)
- թագավորելու ժամանակաշրջանը՝ ժամանակամիջոցը ◆ Նրա թագավորության ժամանակ ուլն ու վագրը միմյանց հետ հաշտ էին ապրում։ (Ղազարոս Աղայան)
- թագավորի իշխանության տակ գտնվող երկիրը
- թագավորական իշխանություն ◆ Նա այնքան փառամոլ չէր, որ նրան հրապուրեր Շապուհի խոստացած թագավորությունը։ (Րաֆֆի)
- (փխբ․) այն երկիրը, ուր իշխում է թագավորը ◆ Թագավորը երևակայում է, որ իր թագավորության մեջ գործերը հիանալի են գնում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Իրանց անպարտելի քաջությամբ․․․ կարող են նվաճել մի մեջ թագավորություն։ (Րաֆֆի)
- (փխբ․) իշխանություն, տիրապետություն, գերիշխանություն ◆ Ավագիմովների միահեծան թագավորությունն էր։ (Ակսել Բակունց)
- որևէ նյութի դերի՝ նշանակության և գործադրության գերազանցությունը այս կամ այն ժամանակաշրջանում ◆ Ժամանակակից քաղաքակրթությունն է աղաղակում՝ շոգու և երկաթի գոռոզ թագավորությունը։ (Շիրվանզադե)
- (փխբ․) իրականության՝ երևույթների որևէ բնագավառ ◆ Բույսերի թագավորություն:
- տեղ՝ բնագավառ՝ միջավայր, որում իշխում՝ գերիշխում՝ տիրում է որևէ երևույթ ◆ Խավարի այս սոսկալի թագավորությունը տեսնելով, մի՞թե այլևս հնարավոր պիտի լինի անհատի համար եսական կյանք։ (Նար-Դոս)