ձիգ ած

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ձիգ

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *g՛he-gh- կամ *g՛hi-u-՝ *g՛hei- «քշել, արագ շարժել, նետել, շպրտել» արմատից. հմմտ. ավեստերեն zaena «զենք», այլև հին հնդկերեն haya- «նժույգ», հայերեն ձի:

Ածական

պիրկ, պինդ քաշած՝ ձգած
ուղիղ ու զգաստ կեցվածքով ◆ Պարսպապատ դռնից ներս մտնողները նիզակավորներ էին՝ նժույգների վրա ձիգ նստած: Սերո Խանզադյան
ըստ ժամանակի երկարորեն ձգվող, երկարատև ◆ Քսանյոթ ձիգ դարերի տարիք ունի Երևանը:
ըստ տարածության երկարորեն տարածվող, երկար ◆ Անուշ մրմունջով նիրհած դաշտերով մեղմ օրորվում էր ձիգ քարավանը: (Ավետիք Իսահակյան)
(փխբ․) պինդ, ամուր, անսասան ◆ Այն (արևը) մենք վառել ենք մեր գլխին հար ձեռքերով իր ձիգ ու ջղապինդ: Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ

պիրկ, ձգլիկ (գվռ․)
զգաստ, ուղիղ դիրք (գվռ․)
երկարատև, երկարաժամանակյա
տե՛ս պինդ, ամուր

Գոյական

(ռազմ․) հրացանից արձակված գնդակ կամ թնդանոթից արձակված ռումբ
կանեփի թելից ոլորած հաստ չվան, որ գործ են ածում իբրև արորի շղթա

շարունակել․․․