Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցածրացնել

վանկեր՝ ցած•րաց•նել

Ստուգաբանություն

Արմատ՝ ցածր, վերջածանցներ՝ -ացն^?-ել:

բարձրությունը նվազեցնել, ցածր դարձնել ◆ Պատը շատ բարձր էր, քիչ ցածրացրին։
իջեցնել վերևից ներքև, պակասեցնել ◆ Աշխենը լամպի պատրույգը մի քիչ ցածրացրեց։ (Նար-Դոս)
ցած դնել
թուլացնել, նվազեցնել (ձայնի մասին) ◆ Տանտիրուհին այս խոսքի վրա ձայնը ցածրացրեց, մատը մեկնելով ձեղունահարկը։ (Ակսել Բակունց)
պակասեցնել, նվազեցնել, իջեցնել (գների մասին) ◆ Գները ցածրացնել։
թուլացնել, նվազեցնել (ջերմության մասին) ◆ Սրսկումները տաքությունը ցածրացրին։
պաշտոնը` աստիճանը իջեցնել, ավելի հասարակ աստիճանի հասցնել
(փխբ․) ստորացնել, նվաստացնել, արժանապատվությունը՝ ինքնասիրությունը գցել
դեպի ցած հակել` թեքել, կռացնել, խոնարհեցնել ◆ Ամոթից գլուխը ցածրացրեց։ ◆ Մեջքը ցածրացրեց, որ բեռը վրան դնեն։
ճնշումը քչացնել ◆ Խնձորը արյան ճնշումը ցածրացնում է։