նշանավոր ած

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նշանաւոր

վանկեր՝ ն(ը)•շա•նա•վոր

Ստուգաբանություն

մեծ հռչակ վայելող, հանրաճանաչ, հայտնի, անվանի ◆ Նշանավոր դերասան՝ գիտնական:
կարևոր, մեծ նշանակություն ունեցող ◆ Նշանավոր երևույթ՝ անցք:
երևելի, հիանալի, ընտիր ◆ Նա մի նշանավոր ձեռնափայտ ուներ, որ բոլորի ուշադրությունը գրավում էր: (Մուրճ)
ոչ սովորական, արտակարգ, անսովոր (մեծությամբ, ձևով և այլն) ◆ Նշանավոր էր նրա կանոնավոր քիթը: (Նար-Դոս)

հայտնի, անվանի, երևելի, հռչակավոր, համբավավոր, հանրաճանաչ, հանրահայտ, հանրահռչակ, մեծահամբավ, մեծամեծ, մեծահռչակ, հանրահռչակ, քաջանուն, քաջահայտ, ակնառու, աչքի ընկնող
տե՛ս կարևոր
տե՛ս անսովոր
տե՛ս հիշարժան