հայ

Հայերեն

վանկեր՝ հայ 

Գոյական

1. Հայեր` Հայաստանի բնիկ ժողովուրդը

Ածական

• հայերին հատուկ՝ վերաբերող, հայկական
• հայազգի
• մտերիմ, հարազատ, մերձավոր:
• (ժղ․) (մտերմ․) կնոջ կողմից իր ամուսնուն տրվող մականուն:

Հոմանիշներ

1. հայազգի, հայկազն,հայազարմ, հայազուն,հայազն, հայորդի,հայասեռ, հայասեր, հայասերունդ

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ Armenian գերմաներեն՝ Armenier իսպաներեն՝ armeno իտալերեն՝ armeno պորտուգալերեն՝ arménio ռուսերեն՝ армянин (ru) ‎(armjanin), армянский (ru) ‎(armjanskij) շվեդերեն՝ armenier ֆրանսերեն՝ Arménien

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Հայ: