ագիտկետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɡitˈkɛt]
վանկեր՝ ա•գիտ•կետ
Գոյական
- (հնց․) (հպվ․) ագիտակցիոն կետ, բնակչության մեջ տարվող ագիտացիոն մասսայական աշխատանքը ղեկավարող տեղական հասարակական բջիջ ◆ Գյուղի ագիտկետը դարձել է նախընտրական քաղաքական աշխատանքի կենտրոն։ (Մամուլ)
- (հնց․) այդ բջջի տեղը (սենյակ, շենք և այլն)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ագիտկետ(ը) | ագիտկետեր(ը) |
| Սեռ. | ագիտկետի | ագիտկետերի |
| Տր. | ագիտկետի(ն) | ագիտկետերի(ն) |
| Հայց. | ագիտկետ(ը) | ագիտկետեր(ը) |
| Բաց. | ագիտկետից | ագիտկետերից |
| Գործ. | ագիտկետով | ագիտկետերով |
| Ներգ. | ագիտկետում | ագիտկետերում |
| Թարգմանություններ | |
| |
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɡitˈkɛt]
Հապավում
- ագիտացիոն՝ ագիտացիայի կետ ◆ Վառվում են ագիտկետների լույսերը։ «ՍՀ»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Մարգարյան Ալ․ Ս․, Հայոց լեզվի հապավումների բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1979 — 149 էջ։
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։