ագնձող
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•գ(ը)ն•ձող
- Սեբաստիա՝ երկար ձող՝ ծայրին պոչ կամ որևէ լաթ ամրացրած, որով մաքրում են առաստաղը և պատերի վերևի մասերը ◆ Ագնձողով վար են առնում սարդի ոստայնը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- (փխբ․) նիհար, երկարավուն (մարդ) ◆ Ագնձող կըլմանե։ Կգ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։