ազա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•զա
ազա 1
[խմբագրել]- Թբիլիսի՝ նեղություն, տանջանք, չարչարանք ◆ Դիվանա փահլուլ կու շինիս տեսնողին՝ ազա իս, ազիզ։ (Սայաթ-Նովա)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]ազա 2
[խմբագրել]- գավազան ◆ Հազար ազա, մեկը մեկեն թազա։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։