ազա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•զա
ազա 1[խմբագրել]
- Թբիլիսի՝ նեղություն, տանջանք, չարչարանք ◆ Դիվանա փահլուլ կու շինիս տեսնողին՝ ազա իս, ազիզ։ (Սայաթ-Նովա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
ազա 2[խմբագրել]
- գավազան ◆ Հազար ազա, մեկը մեկեն թազա։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։