ազապչարի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•զապ•չա•րի 

  1. Մուշ՝ փեսայի թիկնապահ երիտասարդ, մակար ◆ Ազապչարիները… թոնրատանը հավաքված՝ իրենց հրամանատար կամ, ինչպես ընդունված է ասել, ազապբաշի էին կարգում։ Զարզանդ Դարյան
  2. տե՛ս ազապբաշի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։