Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•զար

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն պարսկերենից՝ āzār` վշտացած, նեղացած (Աճառյան, ՀԱԲ 1, էջ 83)

Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Շամախի, Մեղրի, Հավարիկ՝ ցավ, հիվանդություն ◆ Մարդ, անասուն սովի, ցրտի ձեռիցը ազար ընկավ։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Էտ ազարը էլհա պտահում ա՞ թա վեչ։ (Տմբլաչի Խաչան)
(բրբ․) անասունների համաճարակ, տարափոխիկ հիվանդություն, ժանտախտ ◆ Տըվըրնիրեն մաչը ազար ա ընգալ։ (Ձեռագիր)

ազար ընկնել - համաճարակ ընկնել, հիվանդություն տարածվել ◆ Տզմանանց հավերը բութուն ազար ընգան՝ կտորվեցին, մնացել է մի կենդ վեռցակը վռթըվերի։ Համո Սահյան
Ղարաբաղ՝ ազարը տանել (անեծք) - ցավը՝ մահը տանել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

աղբյուր