ախնթու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ախ•ն(ը)•թու 

  1. Մոկս՝ վախից, ահից, զարհուրած, ահաբեկված ◆ Ախնթու թողեց գլուխը։ ՍԾ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։