ախտածնություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑχtɑt͡snutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ախտածնութիւն

վանկեր՝ ախ•տա•ծ(ը)•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (բժշկ․) հիվանդության ծագումն ու զարգացումը, ախտածագում, ախտաբանության բաժին, որն ուսումնասիրում է օրգանիզմի ախտահարման մեխանիզմը, հիվանդության զարգացման ընթացքը, ախտածնությունը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ախտածագում, պաթոգենեզ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Հենրիկ Բադեյան, Կենդանիների վարակիչ հիվանդություններին վերաբերող տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2003 — 218 էջ։
  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։