ականատես

Վիքիբառարան-ից


Հայերեն

վանկեր՝ ա•կա•նա•տես 

Ծագում[խմբագրել]

Ծագել է ակն բառից, որն իր էլ հերթին՝ հնդեվրոպական նախալեզվի óki ձևից (սեռական՝ oknós, երկակի ուղղական՝ okf աչք)։

Գոյական

  1. որևէ դեպքի՝ եղելության ն այլնի ներկա գտնված (անձ) ◆ Մի ականատես միշտ ավելացնում է։ —Սարքովի էր բոլորը, Առաքելը սատանի հունար ուներ։ (Ակսել Բակունց)
  2. կողմնակի դիտող, միայն նայող ◆ Այս հոսանքը լարեց բազմության, որ ականատեսի դերից անցավ գործող մասնակցի դերին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. վկա
  2. դիտող, դիտորդ
  3. հանդիսատես, հանդիսական, ունկնդիր, հանդիսադետ (հնց․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
  1. ականատեսի դերում լինել - իրեն վերաբերող գործի մեջ կողմնակի դիտողի նման վարվել, գործուն մասնակցություն չունենալ
  2. ականատես լինել - տեսնել

Աղբյուրներ[խմբագրել]