(խսկց․) դնջանալ բրբ․ խախնդիլ ◆ -Անհանգստացնող, նիյարդացնող պարագաներից հեռու լինել։◆ -Ու զում եմ գնալ, որ ել իմ անունը չլսեմ։ Չլսեմ անունս՝ ականջս հանգստանա։◆ -Հլա փառ՛ք աստծու, մեռավ, ականջներս հանգստացավ։◆ -Անճախ [«հազիվ»] ա անգաջներս դինջացել, ապրենք ըստեղ, մեզ հըմար։◆ ինչ են չար լակոտը քինացել ա, անգաճս դնջացել ա։◆ -Չէ՛ անկաջս խախնդա՜վ, ջայնամդ թե խարիբ-խուրբաթ [«պանդուխտ»] իմ։