մեկին կամ մի բանի (հաճույքով) լսել՝ ականջ դնել◆Ինք անվրդով կեցվածքի մը մեջ, ու կու տամ իրեն ականջս, որ իր ճամբորդի կյանքեն պատմե։ (Թլկատինցի)◆Իջնելով գետափը՝ նա նստեց քարին և ականջը տվեց գետի խշշոցին։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆Ականջս կու տամ կաթիլներուն, ամենամոտիկ կաթիլներուն, արհամարելի անմիջականին։ Շահան Շահնուր◆Մենությունն ինձ էլ ձանձրացրել էր, ուստի հաճույքով ականջներս դրեցի նրա տրամադրության տակ։ ԱլՇ◆Կը պառկեր իր ուռկաններուն, մեռած ուռակններուն կտոցին վրա, աչքերը գոց, ականջները տված հովուն եղեգին։ Օչ◆Ան շարունակ ծունկ կը փոխեր, ականջները լման տված դուրսեն գալիքին։ (Նար-Դոս)
