ակապելլա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑkɑpɛˈlːɑ]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
< а капелла < իտլ. a cappella կապելլայով, երգչախմբով
Գոյական
- (երժշտ․) տերմին, որով նշվում է առանց նվագակցության խմբական երգեցողությունը, այդպիսի կատարման համար գրված ստեղծագործությունը, երաժշտական գրության այդօրինակ եղանակը և ոճը
- խմբական երգեցողություն, առանց գործիքային նվագակցության
- տե՛ս կապելլա
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։