ակնկլել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•կ(ը)ն•կ(ը)•լել 

  1. Սեբաստիա, Խոտուրջուր՝ շունչը կտրվել, կապտելով շնչարգելության ենթարկվել ◆ Կապույտ հազ է երեխեն, շուտ-շուտ կակնկլի։ (Ձեռագիր)
  2. ներծծվել (հողի մեջ) ◆ Թաթավն որ ակնկլի՝ աղբյուրնին կելլեն։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։