ակոսվել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑkɔsˈvɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ակօսուել

վանկեր՝ ա•կոս•վել 

Բայ

1. ակոսել բայի կրավորականն ու չեզոքը ◆ Նա հայացքով չափեց ակոսված դաշտը։ (Բոգդան Վերդյան)
2. կնճռոտվել, խորշոմել ◆ Նրա ճակատն ակոսված էր կնճիռներով։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ ակոսվել Ենթակայական դերբայ ակոսվող Հարակատար դերբայ ակոսված Համակատար դերբայ ակոսվելիս Անկատար դերբայ ակոսվում Վաղակատար դերբայ ակոսվել Ապակատար դերբայ ակոսվելու Ժխտական դերբայ ակոսվի անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա ակոսվում եմ ակոսվում ես ակոսվում է ակոսվում ենք ակոսվում եք ակոսվում են Անկատար անցյալ ակոսվում էի ակոսվում էիր ակոսվում էր ակոսվում էինք ակոսվում էիք ակոսվում էին Ապակատար ներկա ակոսվելու եմ ակոսվելու ես ակոսվելու է ակոսվելու ենք ակոսվելու եք ակոսվելու են Ապակատար անցյալ ակոսվելու էի ակոսվելու էիր ակոսվելու էր ակոսվելու էինք ակոսվելու էիք ակոսվելու էին Վաղակատար ներկա ակոսվել եմ ակոսվել ես ակոսվել է ակոսվել ենք ակոսվել եք ակոսվել են Վաղակատար անցյալ ակոսվել էի ակոսվել էիր ակոսվել էր ակոսվել էինք ակոսվել էիք ակոսվել էին Անցյալ կատարյալ ակոսվեցի ակոսվեցիր ակոսվեց ակոսվեցինք ակոսվեցիք ակոսվեցին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի ակոսվեմ ակոսվես ակոսվի ակոսվենք ակոսվեք ակոսվեն Անցյալի ապառնի ակոսվեի ակոսվեիր ակոսվեր ակոսվեինք ակոսվեիք ակոսվեին Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կակոսվեմ կակոսվես կակոսվի կակոսվենք կակոսվեք կակոսվեն Անցյալի ապառնի կակոսվեի կակոսվեիր կակոսվեր կակոսվեինք կակոսվեիք կակոսվեին Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի ակոսվեմ պիտի ակոսվես պիտի ակոսվի պիտի ակոսվենք պիտի ակոսվեք պիտի ակոսվեն Անցյալի ապառնի պիտի ակոսվեի պիտի ակոսվեիր պիտի ակոսվեր պիտի ակոսվեինք պիտի ակոսվեիք պիտի ակոսվեին Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի ակոսվի՛ր ակոսվե՛ք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։