ահագնակերտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ա•հագ•նա•կերտ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) ահագին, վիթխարի, ահռելիորեն մեծ ◆ Թվում էր, թե ժողովրդի սրբությունը ու պաշտամունքը դարձած այս մեծ քանքարի Կոմիտասի հոգևոր տարողությունն ու ահագնակերտ գործը լիովին գնահատված է, ամենքի սեփականությունը դարձած «Իրավունք»

Աղբյուրներ[խմբագրել]