ահեկուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•հե•կուն 

  1. Կարին՝ վախից, երկյուղից ◆ Մարդ ու կնիկն էլ ահեկուն սաղ գիշեր աչքերուն քուն չեկավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։