աղանդահարույց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɑndɑhɑˈɾujt͡sʰ]
վանկեր՝ ա•ղան•դա•հա•րույց
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) աղանդ՝ աղանդավորություն հարուցող՝ առաջացնող ◆ Մեծ բանաստեղծի [Դ․ Վարուժանի] այս դիտումը այժմեական է տակավին, քանի դեռ խաչը հանված մեր ժողովրդի շուրջբոլորը աղանդահարույց մանրէներ կան։ Երկիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։