աղբուֆսոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁbufˈsɔɾ]
վանկեր՝ աղ•բու•ֆը•սոր
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) աղբ, աղբակույտ ◆ Հրաշալի է Մակարավանքի նիստը, դիրքը, շրջապատող փարթամ անտառը, հրաշալի է աղբուֆսորից զերծ, մաքուր շրջակայքը (Սովետական Հայաստան)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։