Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղօթագին

վանկեր՝ ա•ղո•թա•գին

Ստուգաբանություն

(հզվդ․) աղոթավորի նմանվող, աղոթող ◆ Կանթեղին ցոլացումը հոս հոն դողդոջուն լույս մը կը նետեր ու աղոթագին ստվերը նախ գետնին, հետո վերնատան, հետո քարե կամարին, հետո սյուներուն վրա կը տարուբերեր։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։