աղուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղուր

վանկեր՝ աղուր 

Գոյական

  1. Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ, Վան, Ուրմիա՝ անվի հետքը` փոս գիծը ճանապարհին, անվահետք, անվակոս ◆ (Նրանք) դուրս եկան լայն մի արահետ, ուր զուգահեռ գծերի պես մնացել էին ավտոմեքենայի անիվների աղուրները: (Հրաչյա Քոչար) ◆ Աղուրովը սելավաջուր ա կյամ։ Սահակ Ամատունի
  2. երկաթուղային գիծ՝ կազմված երկու զուգահեռ դրված ռելսերից
  3. (գվռ․) ճանապարհը ցույց տվող, ուղեցույց
  4. Ուրմիա՝ ճանապարհի մանր հող, փոշի ◆ Քըշին ձիանքը… ճամխի աղուրը երկինքը խանած։ Ժվ
  5. Մոկս՝ ոտնահետք ◆ Նա լպստրակա աղուր ի։ (Ձեռագիր)
  6. Մուշ՝ առաջնորդ անձ, ուղեկցող, ճանապարհ ցույց տվող ◆ Մի աղուր վերցրի հետս, գնացինք պղնձահանքը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. սայլուղի (սայլի ուղի)
  2. անվահետք, անվակոս, անվատեղ (հզվդ․)
  3. տե՛ս ուղի
  4. տե՛ս երկաթուղագիծ
  5. տե՛ս ուղեցույց

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. աղուրը բռնել՝ գնալ, մի աղուր բռնել՝ գնալ - աղուրով՝ հետքով գնալ

Աղբյուրներ[խմբագրել]