Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղտաղտ

վանկեր՝ աղ•տաղտ

Կազմություն[խմբագրել]

աղի, աղալի, աղալիր, աղալից, աղոտ, աղաշատ, (հնց․)՝ աղտաղտին, աղտաղտուկ, (ժղ․)՝ շոռ, ծրծում (չափազանց)

Բաղադրյալ բառեր
աղտաղտին աղտաղտուկ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ солончаковый (ru) ‎(solončakovyj), соляной (ru) ‎(soljanoj), очень соленый (ru) ‎(očenʹ solenyj), содержащий много соли (ru) ‎(soderžaščij mnogo soli) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։